İnsan; kaç yaşına gelirse gelsin ayırt edemeyebiliyormuş doğruyla, yanlışı.
Hâlâ saçma sapan üzülebiliyormuş. Olur olmadıklara.
Yanılabiliyormuş. " Hiç yanılmam ben artık " dese de.
Kırılabiliyormuş. Kırılmam sansa da.
Şaşırabiliyormuş. Her onu şaşırtan insan sonrası; " Ben artık hiçbir şeye şaşırmam " dese de.
Gözünden yaş akıtabiliyormuş...
" Büyüdüm ben artık hiç ağlamam anne " dese de.
Daha çoook şaşıracaksın hoşgeldin aslında hiç büyüyememişler kulübüne
YanıtlaSilŞaşırtmasınlar beni artık lütfen.... azcık güvenebilsem ne olur?? :(
YanıtlaSilAllah kendini tanıttırmaya çalışıyor sana ve seni sevdiği için müsübetlerle sınıyor. Üzülmek hiçbirşeyi çözmüyor maalesef, bunu benmi diyorum evet ben diyorum belki daha kötü durumdayım ama gerçekte bu ne kadar kabullenmek istemesekte
YanıtlaSilbak sana iki link,dinle ve anla halimi.
YanıtlaSilhttp://www.youtube.com/watch?v=ZKZvB64_U5I
http://www.youtube.com/watch?v=P0b_AzjxQM4
Sen beni aglatacak mısın cocukkk???
YanıtlaSilAğlamak iyidir ;)
YanıtlaSil" Aglamak güzeldir. Süzülürken yaslar gözünden, sakın utanma... " demis Sezen.
YanıtlaSilBana Sezen deme o beni semi bende onun semim ;)
YanıtlaSilHahhaaa :)) ben de sogudum biraz Sezen'den ne yalan söyliyeyim.... :)
YanıtlaSilÇooook uzun bir yaz beklediğimi söylemişmiydim ben sana ??
YanıtlaSilYaz mı, yazı mı? kalp kalp kalp :))) 😂
YanıtlaSilBir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:
YanıtlaSilMutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.
Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.Aşk, "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş.Zenginlik, "Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir, lütfen bana yardım et!", Kibir "Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var." Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk, birden bir ses duymuş. "Gel Aşk! Seni yanıma alacağım..."Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgi'ye sormuş: "Bana yardım eden kimdi?" Bilgi "O, Zaman'dı" diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:
"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir"
Bayıldımmmm.... Sende daha ne yazılar, ne siirler var Allah bilir. Acil bir blog acmanızı rica ediyorum bayım:)
YanıtlaSilYok bu ilk ve sondu ama belki günlük niteliğinde bir blog düşünüyorum anonim olarak
YanıtlaSilCok güzel olur be... ilk takipciniz benim efendim :)))
YanıtlaSilTebrik ederim Dicle Kocabaş kaleminizle henüz tanıştım başarılar dilerim.Adsiz kişinin yazdığı hikaye de çok güzel. Aşk başka türlü tarif edilemezdi
YanıtlaSilTebrik ediyorum Dicle Kocabaş kaleminizle henüz tanıştım başarılar diliyorum
YanıtlaSilİmren Hanım :)) beni cok mutlu ettiniz:)) ne kadar sanslıyım, sizin gibi bir insanın begenisini aldım:)) cok tesekkur ederim ...
YanıtlaSil